|
Milenyumun Mandalı : Sait Haşmetoğlu |
|
Kamu kadrolarında iş kimliği olarak kartallara ve yarış atlarına olan ihtiyacımız her geçen gün artarken, sistem bunları tek tek ortadan kaldırmakta ve kendisine daha hareketsiz hindiler ve daha uysal dolap beygirleri yetiştirmektedir.
Gizli sicil sayesinde idarecilere geniş bir keyfi tasarruflar alanı sağlanmış olması kamuda görevli kartal iş kimlikli insanların gözlerini bağlamakta, onların içlerinde gizli yaratıcı düşünce, duygusal zeka, sorun çözme yeteneği, zihin dili gibi yeteneklerin açığa çıkmasını önlemektedir.
Bu kısır döngü, tıpkı Gordion Düğümü gibi, kamu sektöründe işlerin mükemmel şekilde görülmesi, kaynakların verimli kullanılması ve sorunların birer ikişer çözülmesi gibi büyük zaferlerin önüne çekilmiş yüzlerce yıllık bir bela gibi ufkumuzu tutmakta kesmekte; aşılamayan bu engelin faturası ise her geçen gün daha da kabarmaktadır.
Hemen yanıbaşımızdaki özel sektörün, kamuya kıyasla son derece sınırlı imkanlarına rağmen insanların yaratıcı gücünü harekete geçirerek her geçen gün yeni kaşifler yetiştirdiğine ve bu sayede erişilmez sanılan noktalara ulaştığına tanık olurken arkamıza yaslanıp sadece itaatkar emir kulları yetiştirmeye ayarlı bu köhne sistemi topyekün iflas noktasına varana sürüklemeyi düşünebiliriz. Yanıbaşımızdaki örneği kopyalamak bile bu eylemsiz bekleyişten daha akıllıca olmaz mı?
En yetenekli denizcileri, mimarları, terzileri, kuyumcuları,hattatları, ressamları ve daha nice sanatkarları Osmanlı Sarayı sahiplenip onlara ölümsüz eserler vermelerinin yolunu açmadı mı?
Piri Reisler, Evliya Çelebiler, Mimar Sinanlar kendi imkanlarıyla mı ortaya çıktı? Tüm mesele o insanlara özgürce çalışma ortamı ve rüyalarını gerçekleştirmek için gereken olanakları sağlamakta!!!
Genel görüntünün büyüklüğü bizi ayrıntıdaki bu aksaklıkları görmekten uzak tutuyor. Gelen giden resmi heyetler, Bakan, Başbakan ve Devlet Başkanı düzeyindeki ziyaretler, Protokol yemekleri, uluslararası anlaşmalar, devasa bütçeli ve şişkin kadrolu kurumlar... Bütün bunların olabilmesi için tüm kamu personelinin katı bir disiplin içerisinde bir hizada durması gerektiği sanılıyor. O yüzden, geneldeki intizam ve düzen görüntüsü adına kaşifler yerine emir kulları istihdam edilmesi şeklindeki temel yanılgı, önemsiz bir ayrıntı olarak arka plana itiliyor. Oysa geneldeki yozlaşmayı sağlayan şey işte bu ayrıntılar...
Tek bir memur için bu ayrıtılarda gizli aksaklıkları giderebilsek, idare ile ilişkileri açısından tek bir memuru daha özgür, daha yaratıcılığa açık ve daha yenilikçi bir şekilde istihdam etmenin yolunu bulsak, o bize önümüzü aydınlatmaya ve her alanda kopyalanıp yeniden yaratılacak bir örnek oluşturmaya yetecektir. Onu nasıl mı yapabiliriz? Gelin birlikte tasarlayalım yeni milenyumun memurunu...
|
|
|
