 |
 |
|
4 Nisan 2008 - Fincanın İçindekiler |
|
Editör'den : Pardon!.. |
Merhabalar,
Eve iş getirdiğim ve getirdiğim iş başımdan aştığı için bugün yazı yazmaya vaktim kalmadı. İzin verirseniz ben çekileyim ve sizi birbirinden güzel yazılarla başbaşa bırakayım. Hepinize güneşli bir hafta sonu diliyorum. Pazartesi görüşmek üzere hoşçakalın.
Bir sonraki sayıda buluşuncaya kadar bulunduğunuz yerden bir adım öne çıkın. Sevgiyle...
Cem Özbatur
|
 |
Deniz Fenerinin Güncesi : Seyfullah Çalışkan
UYKUSUZ, UYGUNSUZ, UMUTSUZ -I |
|
Tam üç gündür uykusuzdu. Sabah karşı ancak uyuyabiliyor, günün ilk ışıklarıyla da uyanıp işe gidiyordu. İş yerinde öğleden sonraları kendisini teslim alan uykusuzluk akşama doğru yeniden kayboluyordu. "Eve gidince uyurum," diyordu. "Hele bir mesai bitsin. Kendimi doğru yatağa atacağım." Ama yine aynı şey oluyordu. Eve gidince uzanıyor ama bir türlü uykusu gelmiyordu. O akşam saat dokuza kadar televizyonun karşısında uykunun bedenini teslim almasını bekledi. Ama yine olmadı. Yattığı yerden kalktı. Mutfağa geçti. Dolaptaki kâğıt ambalajlı meyve suyunu açtı. Bardağa doldurdu. Kaysı suyunu çok severdi.
Bardak elinde salona dönerken halı ile duvarın birleştiği çizgide bir tespih böceği gördü. Bardağı halının üzerine bıraktı. Böceğe dokunur dokumaz hayvan hemen boncuk gibi oluverdi. Eline aldı, onu önce klozete götürüp atmaya niyetlendi. "Boğulur, ölür şimdi," dedi. "Ne gerek var." Pencereyi açıp bahçeye attı. Sabahtan beri hava serindi ve yağmur çiseliyordu. Attıktan sonra böceğin düştüğü yere baktı. Ama böcek bahçede de ölebilir diye düşündü. Çünkü sıcak evden aniden soğuk zemine düşen böcek ısı farkından bir çeşit hipoterm yaşayabilirdi. İçi rahat etmedi. "Bu kadar duyarlılık da fazla ama. Ne yapayım yani," dedi. Böcekle aynı evde yaşamaya razı mı olsaydı. Kendi kendine güldü. Hayvan sevenler derneği onun bu halini görse mutlaka ödül verirdi. Tamam, ölsün istememişti ama her şeyi de kılı kırk yararak hesaplamanın bir anlamı yoktu. Sonra kendi kendine yaptıklarına mizah açısından yaklaşmayı denedi. En iyisi bu böceği alıp beslemek, okula göndermek, iş sahibi olduğunu görmek ve evlendirip çoluk çocuğa karıştıktan sonra kendi haline bırakmak olmalı diye düşündü . Gülümsedi. Beyninin uyumamak için uydurduğu bu saçma kurgulara kendisi de şaşırdı. Ellerini yıkayıp meyve suyu bardağı ile salona döndü. Beynini televizyonun bombardımanına bıraktı. Gözleri artık iyice kan çanağına dönmüştü. Aynaya bakmadan bunu rahatlıkla anlayabiliyordu. Çünkü artık göz kapakları her inip kalktığında canı yanıyordu.
O akşam gözlerini kırptığında canı yanan tek kişi o adam değildi. Gelincik'te Horozcu Gazi de aynı sıkıntıları yaşıyordu. Horozcu Gazi bir şeyi kafaya takmaya görsün. Bütün huzuru kaybolup giderdi. Karısı beş gün önce ona " Senin gibi horozcunun karısı olacağıma, simitçiye varsam daha iyiydi, "deyivermişti. Tamam, bunu şaka olarak söylemişti, eyvallah ama. Şakanın da bir haddi, bir hududu vardı. Horozcu Gazi yirmi yedi sene çalıştıktan iki yıl önce Telekom'dan emekli olmuştu. İki kızından biri üniversiteyi bitirmiş diğeri ise bu sene lise sona gidiyordu. Evinin bahçesindeki kümeslerde düğüş horozu, bodrumdaki kafeslerde de birkaç çeşit kuş beslerdi. Bu merak ona babasından kalmıştı. Çok değil ama para da getiriyordu. Bundan birkaç yıl öncesine kadar ormana gidip mevsiminde yavru atmacaları da avlardı. Sonra onları eğitir, avcı olarak yetiştirip satardı. Atmaca işi her babayiğidin işi değildi. Bir çok incelikleri vardı. Ormanda ağ germek, perenpe vermek, avı uygun yere asmak, kuşu zarar görmeden yakalamak ciddi bir birikim gerektiriyordu. Üstelik atmaca epey aksi bir hayvandı. Tam eğittim yetiştirdim dersin. Bıldırcının peşine salıverirsin, çekip gidiverirdi. Bütün emeklerin bir anda uçuverir, kahrolurdun. Ama bir de alışırsa. Avıyla birlikte geri gelip koluna konuverirse. Hey yavrum hey, keyfine doyum olmaz. Çıngıraklarının sesini çil çil altınlara bile değişmezsin.
Neden karısına bunca yıl sonra onun horozculuğu bu kadar batmıştı. Horozculuk da zaten eskiden güzeldi. O şimdi sadece yetiştirip satıyordu. Horoz dövüştürmek artık zaten yasaktı. Bunu daha önceleri de söylemişti elbette ama bu kez öyle değildi. Yüzünde çok ciddi, kibirli bir ifade vardı. Eşi Nermin hiç çalışmamıştı. Evlendikten sonra Gazi onun çalışmasını elbette istemişti ama bunu yüzüne karşı bir kere bile söyleyememişti. Çünkü "Madem karnımı doyuramayacaktın neden üç sene peşimden koştun," demesinden korkmuştu. Evinin geçim mücadelesini hep tek başına göğüslemişti. Bunca yıl sonra artık içinde kalanları kusacak değildi ya, bundan sonra da hiçbir şey söylemeyecekti. Nermin Allah için güzel kadındı. Giydiğini yakıştırır, ilerlemiş yaşına rağmen kıskanılacak kadar alımlıdır. Ve Horozcu Gazi onu her zaman başka erkeklerden kıskanmıştı.
İki gün önce içine düşen kutrun peşinden gitti ve karısının cep telefonunu karıştırdı. Aynı numaradan gelmiş birkaç mesaj gördü. Mesajlarda açık anlaşılmıyordu ama Horozcu Gazi yaşamında ilk defa eşinden bu kadar çok şüphelendi. Mesajları gönderen kişi eşinin telefonuna "TANIMIYORUM" adıyla kayıtlıydı. Birinci mesajda "Eller mübarektir, hamur yoğurur, tütün kırar, dua eder ve sevgi sunar. Ellerin kırılsın deme. Ellerin sağ olsun." Yazılıdır. Gazi masajı defalarca okudu. Sonra her bir harfini noktasına virgülüne kadar dikkat ederek bir kâğıda yazdı. Masajın ne anlama geldiğini bir türlü çözemedi.
Seyfullah
seyfullah@kahveciyiz.biz
Bu yazıyı arkadaşına önermek ister misin?
 Yazdırmak için tıklayınız.
|
 |
Pergelin Divit Ucu : Sarahatun Demir
Uykulu Rüya |
|
Bir uyanıklık halidir bu belki. Birazdan üzerindeki yapışkan, terli, alıngan, içe dönük uykuyu kaldırabilecek mi. Uyandığında en güzel elleri. Sıcak bir düşün ortasının en tazeliğini korurken elleri, gözleri yorgun, netameli. Uyandığında gördükleri uyuyunca hissettiklerinden çirkindi. Aynı yerlerden gelip ayrı yerlere gidenlerdi aynı rüyayı hayra yoruyor olanlar. Ayrı yolların bitimiyle aynı yolları başlangıç yapmış olanlarsa gördükleri şer rüyalarını suya anlatırlardı kimseye anlatmadan. Su alıp götürürdü belki bu çirkin ruh yorgunluğundan gerçeğe uzasın istenilmeyenleri.
Aynı rüyayı gördüğüm oldu bazen benim de. Uyanmak istedim. Hep uzun sürdü. Suya anlatamayacağım kadar sulaksız kara parçalarında yaşıyordum. Ve bu şerri çözmeye su yoktu; anlatmaya zaman ve hatta derman. Uyandım…
Ayrı rüyalarda hiç tanımadığım ama çok biliyormuşum diye sevmişim gibi olanlarla tanıştım. Rüyamdaydılar. Gerçeğime sızan olmadı. Belki sonra, daha sonra rüyamdan tanıdık çıktıklarım eşim, ahbabım, dostum, sevdiğim olacaktılar. Uyudum…
Bir cadıyla büyücü kavgasıydı aslında yaşam. Hangisinin daha günahkar olduğunu kestirmeye çalışmak gibi zordu sevmek, gitmek de öyle. Başın sıkıştığında başını iki elinin arasından çıkaracak kadar bedeni ve aklı temizler oluyordu. Tanıyordum onlardan günaşırı. Bazen temizliğin kirletilmişliğine şahit oluyordum. Çok temiz olmak yetmiyordu. Temiz kalabilmeye dik durabilmek için kirlenmek gerekiyordu. Günaha bulanmak… Ama lanetlenmemek…
Günler geçiyordu. Kalanların üşengeçliğine aldırmadan geçip gidiyordu gün. Akşamın yenildiğini görmedim hiç, benim yenildiğim çok oldu; güneşin vazgeçtiğini sakın söyleme bana, vazgeçen hiçbir zaman güneş olmuyordu, vazgeçişi içinde ara. Yenilgiyi içimde arayıp zamandan kazandım. Yenilgim benim, akşamın günahı günahsızlık ve umarsızlık en fazla…
Bir erozyon; ahlakın temel tahtasını çıtırdatan; bir yangın evet, bir kar küsüşü, yağmur bereketi, güneş kuraklığındaki dudak çatlağı, ten yarığı; kanlı, hasarlı, sızılı…
Yangınlar biliyorum. Her yangın bir köklü yok oluşun annesiydi. Yangınlar bazen toplu temizlenebilmeler için gerekiyordu. İşe yarıyordu…
Topladı. Çıkanlardan böldüğünde elde kalan ne ise onları topladı. Küçük bir tepecik. Hatta anız ağrısı. Tarla faresinin tüy ürperten, uzaklaştıran iniltili acısı gibi. Yanmak ölmektir. Yanmak, ölmekten sonra da devam edendir; eylemdir…
Topladı. Küçük bir tepecik. Geriye kalanların toplu temizliği bir diğer tanımıyla. Hepsini üst üste attı, sonra yaktı. Küllerine dokunmadı. Rüzgar aheste bir keyfi tavra gebe bıraktı geride kalanları. Geride kalanlar öteye gidenler kadar uzaklaşamadı. Her külün savrularak gidebileceği kilometrik mesafe ortadaydı…
Kıvranışını dindiren uyku olmadı. Yandı. Uyandı. Her yolu denedi. Yolların neredeyse bir çoğu gidildi, tamamı da denendi. Dermanı kendi içinden öte bütün dışlarda, dışarılarda arandı, bulamadı. Hava almak için çıktığı sokaklar nefesini tıkadı. Boğdu aklını ve hatta umutlarını. Evde artık. Perdeler örtük, oda karanlık… Denemediği tek yol içine dönmekti. Biraz geç kaldı. Ama kaybettiği şükürler olsun ki sadece zamandı…
Zamanın telafisi olmayabilir evet, telafisi akıl kaybettiren çok yollar gördüm ben. Zamanın telafisine yenilmek aklın yitik telafisini kazanmaktan daha güzeldi. Bir büyücü ve cadı mukayesesi bu. Hangisi daha günahkar varın siz karar verin…
...
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...
CAN YÜCEL
Sarahatun Demir
sarahatun@mynet.com
Bu yazıyı arkadaşına önermek ister misin?
Yazdırmak için tıklayınız.
|
 |
Enişte'den Erişte'ler : Ahmet Şeşen
Ders : Geometri - Konu : Üçgenler |
|
- Biz AKePe olarak hiçbir zaman kişisel bir dava ( ah ulan, bir elime geçirsem o savcıyı ! ), kişisel bir mesele üzerinde durmadık, durmayacağız. Bugün muhatap olduğumuz mesele de bizler için asla kişisel bir mesele değildir. Bizim şahsi davamız yoktur ( Bizim davamız hep beraber ülkeyi ortaçağ karanlığına doğru adım adım sürüklemektir ).
Anayasa'dan aldığı güç ile hukuk da bunu kişisel bir mesele olarak görmeyip, külliyen kapatılmanızı talep etmiştir. Şahsi bir dava söz konusu değildir.
Omuzlarımızdaki sorumluluğun idraki içinde soğukkanlılıkla, metanetle bu süreci yürüteceğiz ( "Anayasa nasıl delinir ?", "Referanduma gider miyiz ?", "Kapatma maddelerini nasıl kapatamama haline getiririz ?" gibi soruları arka planda araştırıyoruz ). Bu Türkiye'yi bir ve bütün olarak kucaklamak sorumluluğudur ( Yani; sadece yandaş çevremize gereken kol ve kanadı germek, %47 dışında kalan halkın taleplerini "SGSSK yasa tasarısında olduğu gibi" mümkün olduğunca AB-ABD istekleri doğrultusunda törpüleme sorumluluğudur ).
Seçimlerin hemen ardından tüm ülkeyi kucaklama adına verdiğiniz sözü tutmadığınızı, omuzlarınızdaki sorumluluğu idrak etmediğinizi sanırım anlamışsınız. Sürece girmeden o soğukkanlılığı ve metaneti gösterseniz daha iyi olmaz mıydı ?
- Bu milletimizin geleceğini düşünme sorumluluğudur. Milletimiz müsterih olsun. Biz bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da AKePe olarak üzerimize düşen azami sorumluluğu yerine getireceğiz. Bundan kimsenin, hiçbir vatandaşın şüphesi, endişesi, kaygısı olmasın.
Olmuştur efendim, olmuştur. Sadece; şüphesi, endişesi, kaygısı olsa iyi, AKePe'nin ılımlı islam masallarıyla adım adım laikliğin odağı haline geldiğini görmüştür. Görmüştür ki; bu davayı açma gerekliliğine karar vermiştir. Ve bu sorumluluk; gerçekten de milletimizin geleceğini düşünmesi, "Ülke; nereye götürülmek isteniyor ?" sorusunun sorumluluğudur.
- Milletimizden arzu ve beklentimiz; geleceğimizi karartmak isteyen korku tacirlerine, tahrik ve provokasyonlara asla fırsat vermemesi.
Hiç kuşkunuz olmasın efendim, geleceğimizi karartmak, aydınlık Türkiye'yi karanlık bir ampule sokmak isteyen, kadını sadece kapatılması gereken bir mal olarak gören, AB'den ve ABD'den güdümlü demeçler veren korku tacirlerine, besleme medya yoluyla tahrik ve provokasyonlara asla fırsat vermeyeceğiz...
- Diliyoruz ve umuyoruz ki; kazanan demokrasi olsun, millet iradesi olsun ( %47 oyumuz var daha ne olsun yahu ! ). Kazanan Türkiye olsun, biz kaybedelim.
Hiç merak etmeyiniz efendim, demokrasi masalı altında ülkeyi içinden çıkılamaz bir hale getirdiğinizi zannediyorsanız yanılırsınız. Unutmayınız ki; laik rejim olmadan demokrasi olmaz. Guguk yerine koyduğunuz hukuk size gereken cezayı verecek ve bu durumda zaten kazanan Türkiye olacaktır, hiç endişe etmeyiniz...
Bu süreçte biz hukukun üstünlüğü ilkesine bağlı kalarak vakar içinde demokratik duruşumuzu sonuna kadar sürdüreceğiz. Milletimizin bizde gördüğü ve bizden beklediği gibi sadece ve sadece ülkemize hizmete odaklanacağız.
Cumhuriyet Savcılığı; ülkenize hizmet yerine nereye odaklandığınızı hazırladığı iddianamede belirtti. Hep birlikte göreceğiz o odak konusu duruşunuzu...
"Herşey Türkiye için" ilkesiyle yola çıktık ve milletimiz bize 22 Temmuz'da "Durmak yok, yola devam" dedi. Biz uzun ince bir yoldayız, gidiyoruz gündüz gece.
Laik Türkiye Cumhuriyeti ile uğraşmaktan hiç durmadınız gerçekten, sürekli devam ettiniz tuttuğunuz yola. Gidiyorsunuz gitmesine gündüz gece ama türkü; "Bilmiyoruz ne haldayız.." diye devam ediyor. Ne halde olduğumuzu bir bilen varsa söylesin...
Burada da durmadan yolumuza devam edeceğiz. Milletimizin hukukunu, iradesini, geleceğini savunmaya devam edeceğiz. İnanıyorum ki; demokrasimiz ve ( guguk olarak algıladığımız ) hukuk sistemimiz bu sınavdan daha da güçlenerek çıkacaktır.
Geleceği bırakalım; milletimizin önce geçmiş kazanımlarını, bugün elinde kalan o nadide değerleri savunabilseniz yeter de artar...
Her zaman söylediğimiz gibi; biz Türkiye'ye güveniyoruz, milletimize güveniyoruz. Kendimizden de şüphemiz yok ( Bakmayın siz; "Milli Görüş gömleğini çıkarttık" gibi laflara, biz o gömleği kolay kolay çıkartmayız, gerekirse gömleğin üstüne süveter giyeriz ! ). Tam bir özgüven ve kararlılık içinde yola ( Yolun üstünde kazı gerekiyorsa, kazıyacağız elbette ! ) devam edeceğiz.
Problem de bu zaten; milletimiz size güveniyor mu ..? Ne kadar güveniyor ..? Öncesinde güvendiğini söyleyenler şimdi neden fıkfıklanıyorlar acaba ..?
Bütün meselemiz; demokratik, laik, sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyeti'ni hak ettiği ( islam devletine dönüştürmek ) muasır medeniyet çizgisine taşımak ( İran tipi mi, Malezya modeli mi bir karar verebilsek ! ) ve ülkemizi dünya ile rekabetin gerisinde kalmayacak bir kalkınma ( kalkındırma ) düzenine eriştirmektir.
Bir inanabilsem söylenenlere. Bir inanmasam söylenmeyenlere. Bildiklerimiz ..?
Üçgenleri dinlediniz...
Önümüzdeki dönemde derslere pergelsiz ve cetvelsiz gelmeyiniz...
Dik açılı üçgenlere, iç açılara ve dış açılara önem veriniz...
Pisagor ve Tales teoremlerine bol bol çalışın...
Kitabın kapağında ne yazık ki Atatürk var, eh artık bir zahmet alışın...
asesen@kahveciyiz.biz
Bu yazıyı arkadaşına önermek ister misin?
Yazdırmak için tıklayınız.
|
Kiremitlerin üzerinde ince bir sis
Paslıydı bisiklet. Rengi kaçmıştı adeta. Hor kullanılmıştı. Puştluğun, üç kağıdın, terli parmakların resmini çiziyordu sanki. Bir o kadar da eskiydi. Yılgıya bırakılmıştı. Geçkin orospu tadındaydı. Ucuza almıştı babam. Elden düşmeydi... Gün batımının sol gölgeleriyle yıkanıyordu. Olsun, benimdi artık. Bisikletim vardı... Sokaklarda dolaşacaktım onunla... Biraz boya yeterdi... Kornası bozuktu ama... Selesi yıpranmış...
Kiremitlerin üzerinde ince bir sis...
Bir ay sürdü saltanatım... Bisikleti bir akşam eve döndüğümde, bahçede göremedim. Çalınmış desem, zaten eskiydi, hurda bile etmezi doğru dürüst.
- Anne, bisiklet yok biri mi aldı ? diye sordum. Başıyla "evet" dedi annem. Ablam atıldı :
- Babam satmaya götürdüydü...
Bir kor muydu o an avuçlarıma düşen? Sustum, hiç konuşmadım. İçeri girdim. Lacivert bir gece iniyordu. Dizim ağrıyordu. Karnım acıkmamıştı.
Dalgalar kayalarda patlıyordu. Kendi düş pencerelerimin panjurlarını indirdim yine. O bisiklet birazda özgürlüğümdü... Babam satmıştı. Kaç lira ederdi ki ?
Geçmişi hiç özlemeyeceğimi bir kez daha alımladım. İlhan İrem, belki de beni bekliyordu, ışıkları söndürüp gittiğim zaman. Şarkısını bitirmeden kalktım yerimden. Gri uykulardan uyandım ter içinde... Gözlerim buğulandı. Hava serindi, bahçeye çiğ düşmüştü. Bisikleti hatırladım... Değmezdi. Önemi yoktu. Tarifsiz hüzünler yaşıyordum...
Cemal Türker
Bu yazıyı arkadaşına önermek ister misin?
Yazdırmak için tıklayınız.
|
 |
Kahveci : Mete Çağdaş
HAYDİ SAFLARA! |
|
Memlekette durumlar kötü!
İcra dairelerindeki dosya sayısı
Hak getire !
Bu işten en karlı çıkanlar ise taksi şoförleri
Dosya gezdirerek,
hacze giderek kırıyorlar parayı…
Dün bu konuyla ilgili, bir taksi şoförü ile görüştüm
" Vallahi içim parçalanıyor ama ne yaparsın
bizim de ekmek paramız.
O kadar çok haciz işlemi
oluyor ki bu da doğal olarak
en çok bize fayda sağlıyor.
Eskiden hiç böyle iş çıkmazdı.
Bizim için işler tıkırında da
Memleket için ise
Gerçekten durumlar kritik " dedi
Zaten memleketin gidişatını
Siyasetçilerden değil,
Bakkal,berber,kasap
ve şoförlerden öğreneceksin…
Emin olun ki sokakların namusundan sorumlu
Oldukları gibi ülkenin ekonomisinden de
Sorumlu kılıyorlar kendilerini.
Ve her biri,çok iyi Anketör!
Hangi partinin ne kadar güç kazandığını
Ve ne kadar da güç kaybedenlerin olduğunu
Çok iyi tahlil edebiliyorlar!
Hemen hemen her gün
Esnaf olan arkadaşlarımı ziyaret ediyor,
Onlarla ülke gidişatı üzerine
Siyasal ve ekonomik tezler üretiyoruz!
Evet AKP hükümeti; ekonomik olarak
Hiç başarılı olamadı.
Fakat,ne yazık ki
Muhalefette;
ne siyasal, ne de ekonomik anlamda
Alternatif olamadı.
İşte ülkeyi kaosa sürükleyen
Ve bu en son bunalımları yaratan tek neden;
AKP'nin karşısında
alternatif bir parti olmayışı
CHP'li arkadaşlara sesleniyorum
Sorun BAYKAL'da değil,
Sorun parti programınızda
Yeter artık şu parti içi kavgalarınız
Kafanızı kaldırın da bir bakın etrafınıza
Memleket gidiyor elden
Siz ise halen dönmediniz eğlenmekten!
Şimdi vakit eylem vaktidir, Haydi saflara!
Mete Çağdaş
mettecagdas@hotmail.com
Bu yazıyı arkadaşına önermek ister misin?
Yazdırmak için tıklayınız.
|
 |
Kahvenin Köpüğü : Melis Mine
Piç |
|
Yazan: Hakan Günday
Baskı Tarihi: Ekim 2003
Yayınlayan: Doğan Kitapçılık / Türk Edebiyatı Dizisi
224 s. -- 2. Hamur -- Ciltsiz -- 14 x 20 cm
2. baskı, İstanbul, 2007
Hayata hep uzak duran adamlar vardır. Ve kadınlar… Aslında tam da hayatın içindedirler. Ama bir yandan o kadar da dışındadırlar ki… Sanki etraflarını bir görünmez duvar sarmıştır ve bütün dünya dertleri onlardan uzakta gibidir. Sabahları yollara dökülen adamlarda ve kadınlarda göremezsiniz bu duvarları. 9 - 6 yollarına düşenlerde, bilgisayar başında oturup olur olmaz işlere kafa patlatanlarda, ellerinde - çantalarında (veya omuzlarında asılı) dizüstü bilgisayarları koşar adım yürüyen kalabalıklarda da yoktur bunlardan hiç. Şehrin en heyecanlı, en sancılı saatlerinde ağır ağır yürürler. Olur olmaz saatlerde, denize karşı otururlar. Bir sigara içerler derin derin nefeslenip…
Siz evdeki çocuğun ağlamasından bahsedecek olursunuz, onların hiç çocukları olmamıştır. Siz ay sonu dersiniz, ayın başı da sonu da onlara birdir. Çoktan bırakmışlardır her ay 4 haneli paralarla ödenen maaş hesaplarını yahut da hiç olmamıştır o hesaplar. Siz sorumluluklarınızın altında boğulup parça parça öğütürken kendinizi, onlar sorumsuz uçarı kelebeklerdir. Özenirsiniz bazen, kıskanırsınız o umarsız, dertsiz tasasız hallerini. Bazen de öfke ile dolup taşarsınız umarsızlıklarına. Dünyaya aldırmazlıklarını sığdıramazsınız akıllarınıza ve onların kendi akıllarına nasıl sığdırdığını bu akıl almazlığı... Oysa bilmezsiniz, onlar akıllarının ipini salmışlardır. Bu ipler ki akıllarıyla birlikte hayatlarını da insanlara bağlar aslında. O bağları koparanlar, bırakıp giderler her şeylerini ve herkesi. Ya da saldıkları ipin ucunda tüm değer verdikleri sevdikleri, hidrojen gazı ile şişirilmiş balonlarla asılıdır. Uçup gitmesine izin vermişlerdir. Sanırsınız ki çok kolay böyle olmak. Böyle umarsız, böyle sorumsuz… Dertsiz sanırsınız hepsini, serseri… Oysaki en dertlilerimizdir aslında onlar. En cesurlarımız ama korunmaya en muhtaç, en yaralı ruhlarımız…
Bir Hakan Günday kitabı daha anlatmadan günümün geçmeyeceğini anladığımda çok geçti artık. Bir hafta sonunuzu daha gizliden sarsacak bir kitabı anlatır buldum kendimi.
Sadece erkekleri anlatıyor kitabında Hakan Günday, belki kadınlar gerçekten daha az cesaret ettiği için böyle her şeyi bırakmaya. Ya da daha çok cesaret edip her şeyi bırakıp yeniden kurmaya, bu hikâyelere denk düşmezlerdi belki. Ya da en iyi erkekleri anlatmak gelmişti elinden yazarken bu romanı. Aslında zaten, ne Barbaros, ne Afgan, ne Hakan ne de Cenk; dördünden biri eksik olsaydı belki bu kadar da çarpıcı olmazdı bu roman. Bu güçlü, yakışıklı, umursamaz, sıra dışı adamları anlatırken gözüme birer resim çizdi Hakan Günday. Romanı bitirdiğimde hepsine ayrı ayrı ağladım. Hepsinin son hallerini düşündüm. En çok da kalanları düşündüm… Yahut da seçim yapıp her şeyin farkında olanların ne hissettiklerini… Gitmek mi kalmak mı zor der bir şarkı emin değilim kim söylerdi. Bildiğim, gitmenin zor olduğu benim… Bildiğim, giden - karar veren yani - hep soru işaretlerini takacaktır gözlerine. Olur olmaz aklına düşecektir yaptığı. Seçiminin yanlış olma ihtimali ile ürperecektir. Pişman olacaktır. (Belki de olmayacaktır, emindir yaptığından ki ne mutlu öylesi insanlara! Ama bu türden maalesef az vardır insanoğlu arasında, her daim "ya böyle olmasaydı" diye sorar dururuz çünkü…) Bildiğim; kitapta anlatılan adamları düşünürken, bir bir giydirirken ruhlarını yaşamlarıyla, beni onlardan "asla bu kadar cesur olamayacak olmam"ın ayırdığı… Belki bir yeraltı romanı diyeceksiniz, belki sıra dışı hayatlara yüklenip bir dünya yaratmış diyeceksiniz bu romanı için Hakan Günday'a. Demeyin. Yüreğinin derininde kendinden bile sakladığı gerçekleri olan boyalı kuş*'ları düşünün. Asla cesaret edemediğiniz için pişman olduğunuz şeyleri düşünün, bu romanı öyle okuyun. Görün bakın işte o zaman nasıl da yürüyor dört adam önünüzde vücutları dimdik ama ruhları eğrilmiş bir halde…
Keyifli güneşli bir hafta sonu dileklerimle…
Melis Mine
Bu yazıyı arkadaşına önermek ister misin?
Yazdırmak için tıklayınız.
|
<#><#><#><#><#><#><#>
Kahve Molası, siz sevgili kahvecilerden gelen yazılarla hayat bulmaktadır.
Her kahveci aynı zamanda bir yazar adayıdır.
Yolladığınız her özgün yazı olanaklar ölçüsünde değerlendirilecektir.
Gecikme nedeniyle umutsuzluğa kapılmaya gerek yoktur:-))
Kahve Molası bugün yaklaşık 6.000 kahvecinin posta kutusuna ulaşmıştır. |
Ama
ilkyazdı
sıyrılıp çıktın masaldan
hep akşamlara saklanırdı yoksulluğum
hani ''düşsüz yaşanmaz'' derdin ya
yaşadım
ayak basmamacasına yere
koştum hatta
hiç soluklanmamacasına
yüzümü kesif gölgeler sardı da
elimde olmadan
tenimde nüksetti sanrılar
ilkyazdı
yalan değildi
gecenin koynuna ihtirasla dağılan
durmadan ağına düşüp yanıt beklediğim
devasa sorgular
ve ağıtlar
ah o susturulası ağıtlar
ey kanayan ruhum
sonunda anladın mı nasıl çoğalmalıydı ışığın
kavrulup simsiyah alazla
fütursuz kayboluşlar tükenirken bir bir
unutmalara sarıldın
ansızın
ve her defasında
biliyordun
ilkyazdı
yaşam tomurcuğa durmalıydı
ama...
Feride Özmat
Yazdırmak için tıklayınız.
|
 |
İşe Yarar Kısayollar
Şef Garson : Akın Ceylan |
|
... versiyonu ile Actionscript 3 diline geçiş yapılmıştır. Bu dil en basit kodların bile tamamen farklı yazıldığı radikal değişiklikleri içeren bir dildir. Flash arayüzünde yapılan değişiklikler ve eklentiler kullanıcılara büyük kolaylıklar sağlayacaktır. Fakat hazırlanışındaki karmaşıklık ve aceleye getirilmiş görüntüsü nedeniyle aynı iyimser düşünceyi... Flash nedir? Nasıl hazırlanır? Ne işe yarar? Gibi soruların cevabını merak eden ve Flash uygulamaları hakkında destek almak isteyeceklerin başvurabilecekleri bir web sayfası http://www.flashdersleri.com/
Ve işte bu da tamamen flash kullanılarak hazırlanmış bir web sayfası. http://www.wesc.com Bu sadece basit bir örnek, biraz daha araştırarak daha neler yapılabileceğini kendiniz de keşfedebilirsiniz.
... 1911 yılı Temmuz ayında süvari yüzbaşılarından Fesa ve İstihkam teğmenlerinden Yusuf Kenan Beyler, uçuş öğrenimi yapmak üzere Fransa'ya gönderildiler. Sekiz aylık bir öğrenim devresinden sonra Türkiye'ye dönen Fesa ve Yusuf Kenan Beyler derhal göreve başladılar... gibi merak edilesi ve bulununca paylaşılası bilgiler için http://www.nedirvekimdir.com/ Meraklı olmak iyidir, araştırmak için hırs verir, ama siz yine de her şeyi merak etmeyin.
http://www.itsnotbadatall.com/ Bilgisayarı olup oyun oynamayı sevmeyen fazla kişi tanımıyorum. Bu web sayfasında oynayabileceğiniz bol miktarda ve her yaşa hitap edebilecek eğlencelik oyunlar mevcut.
|
Damak tadınıza uygun kahveler |
http://kahvemolasi.ourtoolbar.com/
Beklenen Araç Çubuğu hizmetinizde:-)) Kahve Molası Araç Çubuğu (Toolbar) gelişmeye açık olarak kullanıma açık. Bir kere download edip kurmanız yeterli. Bundan sonra ki tüm güncellemeler gerçek zamanlı olarak tarayıcınızda görünüyor. Kahve Molası'nın tüm linklerine hızla ulaşabildiğiniz gibi, Google Arama, KM'den mesajlar ve en önemlisi meşhur "Dünden Şarkılarımız" artık elinizin altında. Sohbet için özel chat bile olduğunu eklemem gerekir. Son derece güvenilirdir. Virüs içermez, kişisel bilgi toplamaz. Bizzat tarafımdan pişirilip servise konmuştur. Yükleyip kullanın, geliştirmek için önerilerinizi yollayın.
Gom Player Version 2.1.9.3753 / Windows / 4.54 MB http://app.gomplayer.com/gom/GOMPLAYERENSETUP.EXE
Bilgisayarınızdaki tüm media oynatıcılarının yerini almaya namzet bir Media Player. Gerekli codecleri kendisinin arayıp bulması gibi özellikleri var. Hemen her çeşit medyayı rahatlıkla izleyebiliyorsunuz. Ve bedava. Mutlaka yükleyip kullanın derim.
TreeWalk 8.2.1 / Windows / 1.19 MB http://www.ntcanuck.com/tw_exe/twdns821.exe
Güncel problemlerinizi çözmek için mükemmel bir yardımcı program. İndirip gönül rahatlığıyla kurabilir ve kullanabilirsiniz. Yaptığı işi, internette dolaşırken yazdığınız adresleri direkt olarak bağlı olduğu DNS'lere sormak ve kısa yoldan adrese ulaşmanızı sağlamak olarak tanımlayabiliriz. Örneğin bir nedenle Türkiye'den ulaşamadığınız adreslere bu kurulumu yaptıktan sonra sorunsuzca ve hiçbir engellemeye takılmadan ulaşabilirsiniz. Benden söylemesi:-))
|
|
|
|
|
|
.jpg)
